23 Mayıs 2009 Cumartesi

serdar ortaç konserine davet edildim

bunu da yaşadık, geçti atlattım, şimdi iyiyim. serdar ortaç tabii bazı muhabbetlere gider, bazılarına uyar, turgut uyar falan. hayır, şu var, bir insanı germek pahasına böyle davetler yapılması inanın yoruyor beni. biliyorsun gelmeyeceğim, hatta duymamış olacağım, konu serdar ortaç'ın süpersonik müzikalitesine bakış açım ve 70ler pisedelik türk rock müziğinde erol büyükburç ivmesi değil, konu açıkça "ehahahahah ağabey, serdar ortaç konserine gelir misin?" derken, beni kategorizasyon maduru yapman. belki gider, belki gitmem, belki gidergitmem. bunlar benim anlık ivmelenmelerim, fakat beni de gereksiz germeye, benim müzik zevkim üzerinden serdar ortaç ve ortaçgilleri kötüleme, ya da onların habitatıyla benim habitatım arasına bir çizgi çekme olayına son vermek gerekir. ben sadece ilgilenmiyorum, ilgilenmediğim şeyin üzerine düşünme zahmetinde bulunmam. bu konularda ortodoks bir tutum sergiliyorum, yanisi aga kendi ivmelenmelerini başkalarının katranı üzerinden hesaplama devri bitti. kimsenin kimseyi sikine taktığı yok, kimsenin benim "serdar ortaç konserinde bulunma hali"me gerilecek, beni dışsallayıp benden nefret edecek, gözündeki değerimi kaybettirecek ekstrem durumlar değil.

nedir yani? yengen istemişse, zağar gibi gitmek zorunda kalabilirsin bir gün. kalabilirsin.

BÜYÜK KONUŞMA.

Hiç yorum yok: