14 Ağustos 2009 Cuma

şakaklarımda jiletler

"Bengü beni görünce hafiften korktu sanırım ama sanki hiçbir şey olmamış gibi davrandı.Dikkati travmalarımda değil,kafamdaydı.Gözlerini kaçırmak istiyordu ama kafamdaki yeşillikten gözlerini alamıyordu.Sonunda dayanamayıp,niye kazıttığımı sordu.Girdiğim ağır bir depresyon sonucu dün gece ağlayarak kestiğimi söyledim.Depresyona girmem onun daha da ilgisini çekmişti.İki gün sonra benim depresif olduğumdan arkadaşlarına da söz ettiğinden bahsetti,eğer kabul edersem benimle tanışmak istediklerini söyledi.İstemiyormuş gibi yaptım ama kabul ettim.Ertesi gün 4 kız arkadaşı daha geldi.Biri, "üzülme,ben de tam şizoyum" dedi.Şizofreni eğilimi sergilediğinden bahsetti,bir başkası panik atak olduğunu anlattı.Bir başkası ise ruh sağlığının iyi olmadığını ekledi.Gün geçtikçe şahane,kızlı ortam yaptım.Yaptım ama,daha bi ortamın gözbebeği olayım diye piskopata bağladıkça bağlıyordum.Olur olmaz haykırıyor,ağlıyor,sinir krizi geçiriyordum.Adam gibi bir yerde oturup,bir çay içirmiyordum insanlara.Hayvana dönmüştüm resmen"

Hiç yorum yok: