grup, komünite ya da herhangi bir keşisim kümesinden ölesiye sıkılırım. hele bir de insanların kendilerini bir grubun ayrılmaz parçası gibi hissetmelerine hiç tahammül edemem ki, o da apartman çocuğu oluşumuzdan, daha modernist tanımla kapitalist toplum düzenine tam olarak uyum sağlamış olduğumdan ileri gelir. yanisi bireyciliğimize toz kondurmayan züppeler oluşumuzdan ileri gelir.
neyse lan konuya giremedim yine.
erkeklerin gelişip büyümelerinden sonra dahil olacakları gruplar az çok bellidir: ülkücü çevreye dahil olup standart türkçü donanıma sahip olurlar, müzisyenlerin bulunduğu çevreye dahil olup entelektüalizme dahil olurlar, orta sınıf -gamsızlar- ailelerin suya sabuna dokunmayan çocuklarıyla işbirliği yapıp kariyer yapanlar grubuna dahil olurlar, bir grup da marjinal olarak kalır, onlar da "anarşist + komünist + sosyalist + aktivist" denkleminde bu sıfatlardan birini seçerek kendilerine marjinaller arasında yer bulurlar. bu ayrışmaları hepimiz yaşadık, açıkça söyleyeyim ki ben gamsızlar grubundaydım, ha sanata olan ilgimi yabana atacak değilim fakat gamsız olduğumdan üzerine pek düşmedim dostoyevskilerin.
şimdi kendimize yarattığımız çevreye dahil edeceğimiz hatunlar da vardı. gerçi gamsızlar grubundaki insanların çevresindeki profil bellidir az çok, iyi aile kızları ve muhabbeti nispeten çekilir karakter sahibi hatunlardır bu gruba meyillenenler asdjfsdadf. mesela, şu müzisyenler grubu çok kız götürürdü be hacı, bak o grubun gideri vardı fakat iyi bir gamsız olmanın temel şartı "en son gülen iyi güler" şiarını benimsemektir. yanisi, bu grup kızları kapıyor diye onca birikimi çöpe atacak değildik, ki yeteneksiz ve de yeteneksiz olduğumuzu kabul eden insanlar olduğumuzdan -bazıları kabul etmiyor- kendi hedefimize kilitlenmiştik. hedefimiz neydi sikeyim? üniversiteyi kazanmak, mümkünse iyi bir üniversite kazanmak. ha bu mantık da kendi içinde tutarlı ve tartışılamaz bir orta sınıf gerçeği, gamsızlar gerçeği. bir badak olduğumuzdan dolayı bize kızmayınız ki badaklığı seçen biz değildik, bizzat kader ağlarını örmüştü adsfaksad.
ne pis bir hayatımız oldu be. hiç heyecan yoktu. böyle millet gezip eğlenirken, bizim nadide eğlencemiz bilgisayar oyunları ya da internet sitelerindeki komik yazılardı. onlar da olmasaydı yaşamak istemezdik. ben kıskanç bir insan olduğumdan, "sikerler bu ne biçim hayat lan" deyip az buçuk kıyıdan uzaklara açılmıştım. çevremi genişletmeye karar vermiştim, en nihayetinde lanet olasıca gözlem gücüm sayesinde sevildim, dengesizliğimle de "bu da böyledir" sınıfında kabul gördüm. yaptıklarımın mantığı yoktu, yine canım sıkılıyordu fakat denemiştim dostlarım. en azından denemiştim.
fakat dostlarım ne yazık ki bizler zeki insanlardık, zekanın en büyük dezavantajı da sıkılmaktır. evet, zeki olduğumuz su götürmezdi adfsafjadf -vay vay vay- bundan dolayı sıkılıyorduk. sonuçta seçilmiş insanlar olduğumuz da bir gerçekti, ha derseniz ki o sizin kuruntunuzdu sevgili badaklar seçilmiş olduğunuz falan yalandı, eyvallah derim. ne diyeyim piçler? tüm hayatı siz yaşadınız, biz de bir köşede oturup sizi seyrettik. bize bir gelecek öngörülüyordu ki, olm hakkaten insan yaşamak istemez lan, böyle başarıdan başarıya koşuyorsun, kariyerin oluyor, paran oluyor, araban evin, sıfırdan cilalı bir hayatın oluyor, değişik vazoların oluyor adsjfasaafa kerem görsev'in konserlerini kaçırmıyorsun falan. afedersin ama bir anda umarsızca bira içen arkadaşını özleyesi gelebilir insanın.
neyse, aman da dert yandık.
şu delly girls'lerimize gelelim. olm bunlar yaşıyor mu lan hala? ya söyleyin ki bunlar hala aynı tadı veriyorlar, hala çok popülerler, hala çok seviliyorlar bırakacağım her şeyi. bırakıp gideceğim, saz çalmayı falan öğreneceğim, fikret kızılok olacağım. hayır bu önemli, diyeceksin ki "aş bunları aga artık", hayır aşmayacağım bizzat ben bunların nasıl bir hayat yaşadığını merak ediyorum. hala benden iyi durumdalarsa beni siksinler be. gerçi geçenlerde birini gördüm, bana nazaran çok yaşlı gösteriyordu afdaskfsad. bakıştık, birbirimizin backgroundunu hatırladık, şimdi kim sümsük kim daha orjinal anlamaya çalıştık. açıkçası kendimi bariz üstün gördüm amına koyim. görürüm tabii, göreceğim anasını seveyim, zekiyiz ne de olsa dsafkfasd. yalnız nasıl kandırdılar bizi siz zekisiniz, süpersiniz, amına koyim siz çılgınsınız lan diye. oysa bariz malmışız da haberimiz yokmuş. ha haksızlık etmeyeyim kendime, hala çatır çatır geometri yapabiliyorum. üçgenin iç aCılaRı. -bir ara ters r yapmayı öğreneyim-
deli kızlarımız, ve aynı şekilde deli oğlanlarımız, bir zamanlar hayat size güzeldi, şimdi hayat bize güzel, size nanik :)))))
lan bi gidin lan. cahil geldiniz cahil gideceksiniz şu dünyadan, DeLLy GiRLs olarak öleceksiniz. buna seviniyorum adsjadfja.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder