3 Ağustos 2009 Pazartesi

paris ülkü ocakları

sen bana cevap olarak cevabımı tersten okuyarak birtakım sözler söyledin, ben sana daha orjinal sözler bulma edasıyla kendimi paraladım, böyle oldu evrenin evrilmesi.

sadece okuyacağım kadarını yazıyorum. kalk!

başım bir benzetme kadar bulamamışcasına ağrıyor. bir benzetme daha bulabilmiş olmanın gururunu yaşayacağım. otur!

seninle gidilecek yerlere gitmeyerek gitmiş olmayı hayal edebiliriz. gidebiliriz olric, gidebileceğimiz yerler gidemediğimiz yerler olmayacak. olric?

oğuz'um atay'ım, bazen şu şekil oluyor:
paris ülkü ocakları diye bir ülkee yok.

Hiç yorum yok: