hermann hesse biraderimin gençliği çok püfür püfür geçmiş. sanırım, hayat hikayesini okumadım, herman biraderim bir kere aşık oluyor, işte ondan sonra bir daha aşık olamıyor. sonra bir tane kadından çoçuğu oluyor, çocuğu bırakıp kaçıyor bu eleman. çocuğu yetimhaneye veriyolar -annesi ölüyor bebek dünyaya gelmeye çalışırken-, bu da arada bir çocuğu görüyor, babası olduğunu bildirmeden.
hesse? olayın bu dostum. gezginim, hoboyum, çılgınım ayaklarına yatma yemezler. ben olayını anladım, bahsettiğin fikirleri de zaten yüreğimle hissetmiştim. bi de senden okumuş olmak bana koymadı. bak dostum, o ilk aşık olduğun kız seni terketmeseydi -knulp'da söylüyon bunu, knulp bizzat sensin-, kandırmasaydı, hayat daha güzel olabilirdi. asdfjasjfasfd.
kropotkin ağabeyim, sayende paris halkına saygım arttı. kafaları attıkça devrim yapan kent olarak paris'i belleğime aldım. ha dersen anarşik komünizm'i onayladın mı, az kaldı kitabı bitireyim senin de hakkında çeşitli görüşlerim olacak. sakalını keserim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder