||üç arkadaş bankta oturmuş "olm çok sıkıldık lan" diyorduk. çünkü sıkılmanın ardında, pes etme, yeterince çabalama, yeterince özgüven ve özveri vardır. sıkılmak, bir oyuncağın koparılmamış son koludur. ortamın sizi artık eğlendirmeğini, tekdüzeleşen bir mimik yarışı olduğunu gördüğünüzde, çevrenizdeki insanların betona çakılmış gibi hep aynı yerde durduğunu, başınıza gelen bunca saçmalığa sebep olanların tam da bu insanlar olduğunu gördüğünüzde, o monotonlaştırılmış ton ton arkadaşlarınıza sırtınızı dönüp şerefsiz gibileşirsiniz||
¿
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder