geçen dayımla içkileri fondiplerken, dayımın thomas more gibi bir ütopya yazacağını, kafasında her şeyi yazdığını kendine bir dizgici, bir imlacı, bir klavyeci ve de kitabı güzel bir sona bağlayacak muhabbeti hoş bir insan lazım olduğunu söyledi.
kederlendim.
dayımın kafasını karıştırmaya çalıştım. alev alatlı denemişti dayıcığım, olmaz o iş, alev bile ortaya bi şey koyamadı sen nasıl koyacaksın diye verdim ayarı. hayatında okuduğun tek kitap unabomber dayı dedim, kaczynski gibi yanlış yapmayasın, kendine gelesin dedim.
sinirlendim. baktım eleman bu yaşta kitap yazmayı, insanların akıllarına kazınmayı falan tahayyül ediyor, ben ne yapıyorum? ben ne yapıyorum? ya hakkaten ben ne yapıyorum?
yarın bi kitap yazıp yayınlıyorum, iki saatte yazarım gibi geliyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder