buraya yazmayalı çok oldu. ben buraya yazmayalıberi çok şey oldu. insanların arasına karıştık, masalar etrafında toplaştık, sosyalleştik, kavilleştik. bu sırada çeşitli şeyler öğrendik. insan pekala bir başkası mutluyken, bunu derunundan hissedebiliyormuş.hep birlikte mutluluktan dansedebiliyormuş falan filan.
bir de dönemleri oluyor insanların.dönem bence çok psikolojik bir terim, hayatta sadece psikolojiyle ilişkilendirilmeli. çok kez insanlardan şunu duyduk ' dönemdir geçer, hepimizin böyle dönemleri olur'. içlerinde en ilginç olanı bunu bizi hiç tanımayan ve hayvan gibi ünlü birinden duymaktı. neyse onu atlattık, atlatamadık. biz onu atlatamadıkça, o üstümüze fazladan yük bindirdi. gittiğimiz her yerde dönemin geçmesini bekliyor olduk. tabii dönem geçerken bizim çeşitli faaliyetler içine girmemiz de söz konusuydu. bütün herkes, herşey onu arıyordu hala. kendinden bağımsız bir ben'in varlığını aranan sıkıntılı, sorunlu, bohem yaratıklar olduk. onun kim olduğunu apaçık bildiğimiz halde, bir adım yanına yaklaşamadık, hiç ihtimal vermedik, en ufak umut kırıntısını kendi kendimize öldürdük, sözler orda dilden koşarcasına çıkmayı beklerken biz sessizliği seçtik. iyi halt ettik. ömür boyu pişman olacağız besbelli. biz bunu hak ettik. ve böylece bir dönemi daha kapattık.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder